در خطبه هفتاد و دوم نهج‌البلاغه آمده است:
در خطبه هفتاد و دوم نهج‌البلاغه، امیرالمؤمنین علی (ع) با بیانی رسا به ویژگی‌های پیامبر اسلام (ص) پرداخته و ایشان را گشاینده درهای بسته، درهم‌شکننده لشکرهای باطل و پرچمدار هدایت و برپادارنده احکام نورانی الهی معرفی می‌کنند.
در خطبه هفتاد و دوم نهج‌البلاغه آمده است:
در خطبه هفتاد و دوم نهج‌البلاغه، حضرت علی (ع) با بیانی روشن و گویا به ویژگی‌های پیامبر اکرم (ص) اشاره کرده و شجاعت، استقامت، صداقت و پایبندی ایشان به رسالت الهی را مورد تأکید قرار داده است.
در خطبه ۵۰ نهج‌البلاغه آمده است:
در خطبه پنجاه نهج‌البلاغه، امام علی (ع) با تأکید بر ریشه‌های فتنه‌ها، هواپرستی و بدعت‌گذاری در احکام الهی را عامل اصلی ظهور انحرافات و اختلاط حق و باطل معرفی می‌کنند.
در خطبه چهل و نهم نهج‌البلاغه آمده است:
در خطبه چهل و نهم نهج‌البلاغه، امیرالمؤمنین علی (ع) با بیانی ژرف و حکیمانه، به توصیف خدای متعال پرداخته و در قالب واژگانی آسمانی، مرزهای معرفت بشری را در برابر عظمت ذات الهی ترسیم می‌کند.
در خطبه چهل و پنجم نهج‌البلاغه آمده است:
در خطبه چهل و پنجم نهج‌البلاغه، امیرالمؤمنین علی (ع) با بیانی عمیق و نورانی بر ضرورت ستایش پروردگار تأکید می‌فرمایند؛ پروردگاری که رحمتش پایان‌ناپذیر، آمرزشش فراگیر و نعمت‌هایش همواره جاری است.
در خطبه چهل و چهارم نهج‌البلاغه آمده است:
در خطبه چهل و چهارم نهج‌البلاغه، حضرت علی (ع) با تأسف از فرار مصقله، یکی از شخصیت‌های زمان خود، سخن می‌گویند و به نقد عملکرد او در میدان‌های سخت و موقعیت‌های حساس می‌پردازند.
